Η Ιδιοπαθής Φλεγμονώδης Νόσος του Εντέρου (ΙΦΝΕ) είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τάση χρόνιας ή υποτροπιάζουσας ανοσοδιέργεσης και φλεγμονής στον γαστρεντερικό σωλήνα. Αποτελείται από δυο παθήσεις: τη νόσο Crohn και την Ελκώδη Κολίτιδα, οι οποίες έχουν διακριτά αλλά και κοινά κλινικά και ιστολογικά χαρακτηριστικά.
Η νόσος Crohn είναι πιθανό να αφορά οποιοδήποτε σημείο της πεπτικής οδού από το στόμα ως το δακτύλιο του ορθού. Υπάρχει αυξημένη προδιάθεση για προσβολή του τελικού ειλεού και της εγγύς μοίρας του παχέος εντέρου (τελική ειλείτιδα). Η Ελκώδης Κολίτιδα προσβάλλει κατεξοχήν το ορθό και επεκτείνεται κεντρομόλα σε άλλοτε άλλη έκταση του παχέος εντέρου.
Ενώ η παθογένεια της ΙΦΝΕ δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως, ένας σημαντικός αριθμός παραγόντων αυξημένου ρίσκου έχει αναγνωριστεί. Οι φυλετικές διαφορές, η ηλικία, το φύλο, η γενετική προδιάθεση, το κάπνισμα, η διατροφή, η φυσική άσκηση, η παχυσαρκία, οι λοιμώξεις, ο θηλασμός, τα αντιβιοτικά, τα μη-στεροιδή αντιφλεγμωνώδη φάρμακα (NSAIDS), τα αντισυλληπτικά, η ορμονική θεραπεία υποκατάστασης (εμμηνόπαυση), η σκωλεικοειδεκτομή και ακόμη και η διάρκεια του ύπνου φαίνεται να έχουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση ή μη, τόσο της Crohn, όσο και της Ελκώδους Κολίτιδας.
Σε σημαντικό αριθμό παιδιών κατά τη διάγνωση τους παρατηρείται μειωμένη διατροφική πρόσληψη (μειωμένη όρεξη), καθώς και δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών και πρωτεΐνης λόγω της παρουσίας φλεγμονής.
Ως αποτέλεσμα επηρεάζεται η ανάπτυξη των παιδιών (βάρος και ύψος) και σε συνδυασμό πάντα με τη φαρμακευτική αγωγή είναι απαραίτητη η διατροφική τους ενίσχυση, ώστε να επανέλθουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς ανάπτυξης σύμφωνα με την ηλικία τους.
Η διατροφική υποστήριξη των ασθενών με ΙΦΝΕ αφορά τόσο της περίοδο της διάγνωσης, όσο και στη συνέχεια περιόδους υποτροπής και έξαρσης, πάντα σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό.