Οι λειτουργικές γαστρεντερικές διαταραχές (ΛΓΕΔ), περιλαμβάνουν μια ετερογενή ομάδα χρονίων και υποτροπιαζόντων γαστρεντερικών νοσημάτων, γνωστές και ως διαταραχές της αλληλεπίδρασης εντέρου-εγκεφάλου (brain-gut axis), για τα οποία δεν έχει διαπιστωθεί ανατομική ή βιοχημική αιτιολογία. Ενώ τα συμπτώματα των ΛΓΕΔ ήταν γνωστά και αναγνωρίσιμα, τα νοσήματα που περιλαμβάνονται σε αυτές ταξινομήθηκαν μόνο τις τελευταίες δεκαετίες.
Λειτουργικές Γαστρεντερικές Διαταραχές
Οι ΛΓΕΔ ταξινομούνται σε:
Διαταραχές του οισοφάγου
Διαταραχές του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου
Διαταραχές του εντέρου
Κεντρικά επαγόμενες διαταραχές του γαστρεντερικού άλγους
Διαταραχές της χοληδόχου κύστεως και του σφιγκτήρα του Oddi
Ορθοπρωκτικές διαταραχές
ΛΓΕΔ: Νεογνό/νήπιο
ΛΓΕΔ : παιδί/έφηβος
H κατανόηση τόσο της έννοιας όσο και της προέλευσης και των κλινικών χαρακτηριστικών των ΛΓΕΔ εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια σε ένα πιο ολοκληρωμένο βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο και οι επιστημονικές βάσεις της αιτιολογίας των συμπτωμάτων μεταβλήθηκαν από διαταραχές της κινητικότητας σε μια πιο περιεκτική οντότητα που περιλαμβάνει διαταραχές της νευρογαστρεντερολογίας και της αλληλεπίδρασης εγκεφάλου- εντέρου.
Ο ρόλος της τροφής και της δίαιτας στην θεραπεία των ΛΓΕΔ, καθώς και η σχέση τους με την εντερική μικροχλωρίδα αποτελεί πρόσφατο δεδομένο. Παρά ταύτα, δεν υπάρχει ένα εξειδικευμένο διαιτολόγιο για τους ασθενείς αυτούς.
Ορισμένες μεταβολές στην διατροφή π.χ. χαμηλά επίπεδα ζυμώσιμων ολιγοσακχαριτών, δισακχαριτών, μονοσακχαριτών και πολυολών – FODMAP (Fermentable Oligo-saccharides Di-saccharides Mono-saccharides and Polyols), ή ο περιορισμός της γλουτένης σε κάποιους ασθενείς μπορεί να ωφελήσει λόγω της μειωμένης ωσμωτικότητας ή των μεταβολών στο βλεννογόνο του έντερου.
Σε κάθε περίπτωση οι διατροφικές συστάσεις συστήνονται σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό.
