Ο Ιπποκράτης πρώτος περιέγραψε ένα σύνδρομο ατροφίας, ανορεξίας και προοδευτικής αδυναμίας σε ανθενείς που νοσούσαν. Ο όρος “καχεξια” προέρχεται από τις λέξεις “κακός” και “έξις” και αναφέρεται στην κακή κατάσταση του σώματος και της υγείας.
Καρκινική καχεξία
Η καρκινική καχεξία είναι ένα παρανεοπλσματικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από μυϊκή ατροφία, ανορεξία, αδυναμία, αναιμία, αίσθημα πρώιμου κορεσμού κατά τη λήψη τροφής και απώλεια σωματικού βάρους. Η φλεγμονώδης αντίδραση του “ξενιστή” στην παρουσία του καρκίνου καθώς ένα εύρος παραγόντων που απελευθερώνονται από συγκεκριμένους τύπους κακοήθων όγκων, συμβάλουν στην παθογένεια του συνδρόμου.
Το χαρακτηριστικότερο κλινικό σημείο της καρκινικής καχεξίας είναι ο υπερκαταβολισμός των πρωτεϊνών των σκελετικών μυών που οδηγεί και στην απώλεια μάζας τους. Κατά συνέπεια ο ασθενής παρουσίαζει έντονη ατονία, νωθρότητα και συχνά επιπλοκές από το αναπνευστικό σύστημα.
Τέλος ο “ανταγωνισμός” στην πρόσληψη και απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών μεταξύ καρκινοπαθούς και καρκίνου είναι ζωτικής σημασίας, καθώς οδηγεί τον ασθενή σε κατάσταση δυσθεψίας.
Η διατροφική υποστήριξη του ασθενούς και του περιβάλλοντος που τον φροντίζει είναι πολύ σημαντική και περιλαμβάνει αρχικά διατροφική αξιολόγηση των αναγκών του ασθενούς και κατά συνέπεια βοήθεια στην αντιμετώπιση ή μείωση των συμπτωμάτων των θεραπειών (ναυτία, έμετος, δυσκοιλιότητα, διαρροϊκές κενώσεις, αλλαγή γεύσης κ.α.).
Η διατροφική ενίσχυση βοηθά στην αποτροπή της περαιτέρω επιδείνωσης της θρεπτικής κατάστασης του ασθενούς, καθώς η συμπληρωματική διατροφή (συμπληρώματα διατροφής από του στόματος, εντερική/παρεντερικής σίτιση) δεν θεραπεύουν το σύνδρομο ούτε επιτυγχάνουν αύξηση της καθαρής μάζας σώματος.
Σε κάθε περίπτωση, η ανάγκη για συνεργασία με διεπιστημονική ομάδα είναι ζωτικής σημασίας για την ολιστική υποστήριξη του καρκινοπαθούς
